ممکن است تعداد زیادی بیماری ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد شود. علاوه بر این ، چندین نوع از این عامل بیماری زا می توانند باعث آسیب شناسی مشابه شوند. ویروس پاپیلومای آلت تناسلی معمولاً بر غشاهای مخاطی و پوست بدن مردان تأثیر می گذارد و در دستگاه تناسلی خارجی قرار می گیرد.
پاپیلوم یک نئوپلاسم خوش خیم است که معمولاً اندازه آن کوچک است و شبیه گل کلم است. این فرآیند انکولوژیکی از سلولهای اپیتلیال مسطح ایجاد می شود. تومور از پوست بالا می رود و می تواند هم رنگ گوشتی و هم برخی دیگر (سفید ، قهوه ای تیره و غیره) داشته باشد. عامل ایجاد کننده انواع مختلف انکولوژی ویروس پاپیلومای انسانی است.
HPV یک ویروس حاوی DNA است و برای بافت های اپیتلیال دارای حاره است ، بنابراین فقط بر پوست و غشاهای مخاطی بدن انسان تأثیر می گذارد. عامل بیماری زا پوسته ندارد ، اما در برابر شرایط محیطی بسیار مقاوم است. HPV گروه عظیمی از ویروس ها را تشکیل می دهد که به موارد زیر تقسیم می شوند:
- انواع با حداقل خطر ابتلا به بدخیمی ؛
- انواع با خطر متوسط بدخیمی (شرایط خاص مورد نیاز) ؛
- نوع با خطر بالای تبدیل بدخیم.
پاپیلوما در آلت تناسلی مردانه یک وضعیت پیش سرطانی محسوب می شود ، یعنی به گروه دوم ویروس ها تعلق دارد. بنابراین ، در اولین علائم ظاهر آسیب شناسی ، باید با پزشک مشورت کنید و درمان را شروع کنید. اگر روند بدخیمی از قبل آغاز شده باشد ، درمان بسیار دشوار می شود.
دلایل ظاهر
برای ظاهر شدن پاپیلوم روی آلت تناسلی مردان ، تماس مستقیم با فرد آلوده ضروری است. آسیب میکروسکوپی یا آشکار به پوست به عنوان یک عامل مستعد کننده مهم در نظر گرفته می شود. راه اصلی انتقال بیماری جنسی است. علاوه بر این ، نه تنها افراد مبتلا به پاپیلوم با تصویر بالینی واضح ، بلکه ناقلان پنهان ویروس نیز مبتلا می شوند. در طول رابطه جنسی سنتی ، سر آلت تناسلی تحت تاثیر قرار می گیرد ، هنگام تماس دهانی - تناسلی - غشای مخاطی دهان و حلق ، در مقعد - مقعد و راست روده.
اگر مردی در جاهای دیگر HPV داشته باشد ، در هنگام اصلاح و سایر دستکاری های مرتبط با صدمات ، ممکن است پاپیلوم ها روی پوست آلت تناسلی ظاهر شوند. راه خانگی عفونت نیز ممکن است ، که با مقاومت بالای ویروس در برابر شرایط محیطی همراه است. حمام و سونا به ویژه خطرناک هستند.
عوامل مستعد کننده برای بروز بیماری:
- کاهش نیروهای دفاعی بدن ؛
- استرس طولانی مدت ؛
- وجود بیماری های مزمن ؛
- تشعشع فرا بنفش ؛
- مصرف برخی داروها.
تصویر بالینی
دوره نهفتگی پاپیلوم روی پوست آلت تناسلی تقریباً 8 تا 12 هفته است ، اما می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد ، زیرا تصویر بالینی عمدتا به میزان محافظت از بدن بستگی دارد.
علیرغم این واقعیت که HPV اغلب باعث آسیب شناسی های بی خطر می شود که باعث ناراحتی بیماران نمی شود ، انواع ویروس هایی که باعث ایجاد پاپیلوم در ناحیه آلت تناسلی می شوند ، بسیار سرطان زا هستند. یعنی ظاهر نئوپلاسم ها را می توان اولین مرحله از فرآیند سرطان دانست.
پاپیلوماهای روی آلت تناسلی شبیه نئوپلاسم های کوچک رنگ گوشتی ، تک یا چندگانه هستند که با علائم ذهنی همراه نیستند. گاهی اوقات آنها می توانند شبیه گل کلم باشند ، گاهی اوقات یک تورم در ساقه هستند. در صورت عدم درمان کافی ، بیماری پیشرفت می کند و مراحل زیر در آن مشخص می شود:
- فیموز (باریک شدن ورقه های پوست ختنه گاه ، که حذف آلت تناسلی را غیرممکن می کند) ؛
- تجمع اسمگما و در نتیجه توسعه فرایند عفونی (به دلیل تنگ شدن ، تمیز کردن فضای بین سر و برگهای ختنه گاه دشوار است) ؛
- التهاب سر آلت تناسلی و هر دو ورقه پوست ختنه گاه (علائم موضعی به شکل ادم ، قرمزی ، ترشحات چرکی بیان می شود) ؛
- نقایص فرسایشی در سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه (این وضعیت به عنوان اولین مرحله سرطان تعریف می شود).
درمان پاپیلومای آلت تناسلی باید فوری و رادیکال باشد تا از عوارض خطرناکی که منجر به اختلال قابل توجه در زندگی و حتی مرگ می شود جلوگیری شود.
تشخیصی
حذف پاپیلوم ها بر روی آلت تناسلی تنها پس از تشخیص نهایی می تواند برنامه ریزی شود. اقدامات اصلی تشخیصی این بیماری:
- ارزیابی شکایات ، سابقه پزشکی و تصویر بالینی. حضور رابطه جنسی محافظت نشده روشن می شود ، منطقه آسیب دیده از نظر وجود رشد رویش گوشتی شبیه گل کلم مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین ممکن است چنین تشکیلاتی در غشای مخاطی دهان ، اطراف مقعد و سایر دستگاه تناسلی خارجی ، به جز آلت تناسلی ، تشخیص داده شود.
- واکنش زنجیره ای پلیمرازپیاده سازی این تکنیک دشوار است ، اما بیش از 95 effective م effectiveثر است ، به همین دلیل آن را استاندارد طلا می دانند. با کمک PCR می توان DNA ویروس را در بدن انسان تشخیص داد و همچنین نوع آن را به طور دقیق تعیین کرد.
- مطالعات سلول شناسی. با استفاده از تکنیک های مختلف ، آنتی بادی های HPV تشخیص داده می شود ، که قضاوت در مورد وجود عفونت را ممکن می سازد.
درمان پاپیلومای آلت تناسلی بلافاصله پس از تعیین دقیق نوع HPV و مرحله توسعه بیماری انجام می شود.
چگونه می توان پاپیلومای آلت تناسلی را از بین برد؟
هیچ نوع درمان محافظه کارانه ای برای این عفونت وجود ندارد. تنها اقدام ممکن حذف ریشه ای پاپیلوم ها بر روی آلت تناسلی است. تکنیک های مختلفی برای درمان استفاده می شود:
- حذف لیزر ؛
- جراحی سرما ؛
- روش موج رادیویی (مطلوب ترین گزینه ، بدون عیب زیبایی ، بدون درد).
- جراحی باز ؛
- سوزاندن (از عوامل شیمیایی استفاده می شود).
علاوه بر درمان رادیکال ، می توان از داروها استفاده کرد. اساساً ، ترجیح به داروهای سیتوستاتیک داده می شود. علاوه بر این ، داروهای ضد ویروسی برای کاهش خطر عود بیماری تجویز می شود.
در طول دوره درمان ، برای جلوگیری از گسترش عفونت باید از رابطه جنسی اجتناب کرد. همچنین توصیه می شود که تمام شرکای جنسی بیمار از نظر وجود HPV مورد آزمایش قرار گیرند.
پیشگیری
اقدامات پیشگیرانه عمدتا شامل معرفی یک زندگی جنسی محافظت شده با یک شریک ثابت شده است. هنگام بازدید از حمام ها و سونا های عمومی و همچنین اجتناب از تماس با هرگونه نئوپلاسم فرد ، به ویژه در صورت وجود ریزتروآماها ، باید بسیار مراقب باشید.
برای جلوگیری از ایجاد عوارض ، باید به موقع با پزشک مشورت کنید و تمام قرارها و توصیه های او را دنبال کنید.
متأسفانه درمان علائم بیماری بهبود کامل بیمار را تضمین نمی کند (یعنی اگر پاپیلوم روی آلت تناسلی برداشته شود ، هنوز برای حذف ویروس از بدن کار نخواهد کرد) ، بنابراین یک مرد باید با دقت وضعیت او را زیر نظر داشته باشید و کوچکترین تغییرات را ذکر کرده و به پزشک مراجعه کنید. ناقل HPV باید سطح ایمنی بالایی را حفظ کند تا تظاهرات بالینی (عود) دوباره رخ ندهد.